Rozdział 45

Rozdział 45

*Dzień wyjazdu Tomasa i prezentacji dla Pablo*
*Violetta*
Dzisiaj Tomas wyjeżdża. Wstałam zrobiłam poranne czynności ubrałam się w to :

Oczywiście nie odłączana różowa szminka <3

Włosy poczesałam i rozpuściłam.

i zeszłam na śniadanie. Może i pogodziłam się z  tatą, ale i tak jestem na niego zła. Gdy zeszłam przy stole siedzieli już Fede i Angie. Taty na szczęście nie było. Nagle zszedł, a razem z nim Ramallo.
- Dzień dobry wszystkim. Violu wszystkiego najlepszego - powiedział i usiadł przy stole.
- Dzień dobry - odpowiedzieli wszyscy, a ja najciszej i tylko ,,dziękuję"
- Violu, co się stało ? Dlaczego jesteś smutna ? - zapytał tata. Czemu on udaje, że nic się nie stało.
- Nie tato, wszystko jest super. Zaraz pójdę na łąkę pobiegać i pozbierać kwiatki i będę się cieszyć, bo mój chłopak wyjeżdża. Mógłbyś chociaż nie udawać, przecież dobrze wiedziałeś, że Tomas dzisiaj wyjeżdża !!!!!!! - zaczęłam krzyczeć, bo nie mogłam się powstrzymać.
- Violetto nie krzycz. Wiem, że Tomas dzisiaj wyjeżdża - odpowiedział spokojnie.
- To czemu pytałeś się, czemu jestem smutna ? - zapytałam, ale nie oczekiwałam na odpowiedź, bo dodałam - Ja już muszę iść pożegnać się z Tomas-em - powiedziałam i wybiegłam chwytając przy tym jabłko.
- Violetta - Fede wstał od stołu i pobiegł za kuzynką - Violu poczekaj ! - krzyknął i złapał dziewczynę za rękę. Gdy zobaczył, że płacze mocno ją do siebie przytulił.
- Wiem, trochę mnie poniosło - powiedziała, gdy szli już w stronę domu młodego Hiszpana.
- Nawet nie trochę, ale doskonalę cię rozumiem - uśmiechnął się. Gdy doszli pod dom chłopaka, wszyscy już tam byli i gadali z Tomas-em przed domem. Violetta od razu rzuciła mu się na szyję . Po chwili pojawili się nauczyciele, nawet Gregorio. Chyba ktoś musiał przemówić mu do rozumu chyba drabina którą ostatnio dostał.
- Tomas mam nadzieję, że o nas nie zapomnisz - zwrócił się Antonio i położył chłopakowi rękę na ramieniu.
- O was i o Buenos-Aires nie da się zapomnieć - zaśmiał się Tomas.
- Pamiętaj, że zawsze będziesz u nas w Studio mile widziany - oznajmił Pablo.
- Dziękuję Pablo - uśmiechnął się - a własnie Violus wszystkiego najlepszego - zwrócił się do swojej dziewczyny i podał jej czerwone pudełeczko w kształcie serca :

Brunetka otworzyła je i ujrzała piękny wisiorek :

- Dziękuję, ale nie musiałeś - przytuliła chłopaka.
- Musiałem, chociaż tyle przed wyjazdem - uśmiechnął się.
- Jest piękny - przytuliła go, a potem Tomi pomógł jej założyć łańcuszek. Następnie wszyscy zaśpiewali Violce 100 lat, a potem żegnaliśmy się w Hiszpanem.
- Cześć stary - podszedł do niego Leon - teraz muszę szukać drugiego głupka do wygłupiania się - dodał.
- Nie bój żaby jak przyjadę na wakacje to, to nadrobimy - zaśmiał się. I tak podchodzili do niego wszyscy chłopacy, a później dziewczyny, one chyba najdłużej go przytulały. A na koniec żegnali się nauczyciele. Mama Tomasa siedziała już w samochodzie. Nawet Gregorio się z nim pożegnał.
- No i gdzie ja znajdę drugiego takiego niezdarę, który przyłoży mi co dzień drzwiami - zaśmiał się.
- Napewno kogoś pan znajdzie jest jeszcze Leon - odpowiedział.
- Ty jesteś profesjonalistą nikt cię nie zastąpi - dodał. Wszyscy się zaśmiali. Ja się pytam na poważnie co mu jest. Beto normalnie rzucił się na młodego Hiszpana i to dosłownie.
- Beto, bo mnie udusisz - Tomas uśmiechną się.
- Przepraszam - puścił chłopaka - i gdzie ja teraz znajdę takiego drugiego asystenta - rozpaczał.
- Oj, Beto znajdziesz, znajdziesz i to 100 razy lepszego od mnie - powiedział Tomi.
- Nie sądzę - zaśmiał się nauczyciel. Tomas szedł już do samochodu. Pokiwał nam tylko i już go nie było. Przytuliłam się do Fede, ale mam boski prezent urodzinowy, Tomas wyjeżdża (to był sarkazm). Ruszyliśmy do Studio. Jeszcze tylko duet z tym kretynem. Dzisiaj są moje urodziny, a czuję się strasznie. Lekcje jakoś szybko minęły. Najgorsza była ostatnia. Podszedł do mnie Diego.
- Hej piękna i co gotowa na występ ? - zapytał.
- Nie mów tak do mnie i nie, nie jestem gotowa, ale muszę z tobą to zaśpiewać - warknęłam.
- Dobra spokojnie - uspokajał mnie Diego.
- Dobra, dobra daruj sobie, cześć - powiedziałam i podeszłam do Naxi.
- I co gotowa ? - zapytał Maxi.
- Maxi wiesz, że nie - odpowiedziałam smutna.
- Sorki - odpowiedział.
- Viola nie przejmuj się nim (Diegiem nie Maxim) - pocieszałam mnie Naty.
- Do jasnej ciasnej jak mam się nim nie przejmować, a jak będzie chciał mnie pocałować, albo coś - wkurzyła się, ale potem poprawiła - przepraszam Nat . . . po prostu . . . - nie dokończyła.
- Nie tłumacz się rozumiem - uśmiechnęła się do mnie - wiem jak się czujesz - dodała.
- Dobra chodźcie, bo już lekcja się zaczęła - powiedział Maxi i ruszyliśmy do auli.
- Dzień dobry - przywitał się Pablo - no dobrze zaczynamy zaliczanie. Pierwsi to Ludmiłą i Federico - powiedział, a nasza Fedemila weszłam na scenę. Znaczy tylko Fede, a Ludmi została przed sceną, nie wiedzieliśmy o co chodzi, ale później wszystko się wyjaśniło. Zaśpiewali piosenkę Violi ,,Te creo" tylko, że po włosku, czyli ,,Ti credo" :

(Nie ma Marotti-ego, ale jest Pablo)

Super im to wyszło. Potem śpiewali Braco z Leną ,,Ahi estrare" :

(Nie są w Resto tylko w Studio w auli i piosenka leci do końca)

Uuuuuu . . . chemia, chemia coś się szykuje. Następnie było Bromi, śpiewali ,,Te creo" po hiszpańsku. Pytali się Pabla i pozwolił im zaśpiewać po hiszpańsku tą samą piosenkę co Fedemila :

Cami:
No sé si hago bien, no sé si hago mal
No sé si decirlo, no sé si callar
Qué es esto que siento tan dentro de mí,
Hoy me pregunto
si amar era así
Razem:
Mientras algo me habló de ti,
Mientras algo crecía en mí,
Encontré las respuestas a
mi soledad,
Ahora sé que vivir
es soñar

Ahora sé que la tierra
es el cielo,
Te quiero, te quiero,
Que en tus brazos
ya no tengo miedo,
Te quiero, te quiero,
Que me extrañas con tus ojos,
Te creo, te creo
Broadway :
Y cuando te acercas, no sé cómo actuar
Parezco una niña, me pongo a temblar,
No sé qué me pasa, no sé si es normal
Si a todas las chicas les pasa algo igual
Razem:
Mientras algo me habló de ti,
Mientras algo crecía en mí,
Encontré las respuestas a
mi soledad,
Ahora sé que vivir
es soñar

Ahora sé que la tierra
es el cielo,
Te quiero, te quiero,
Que en tus brazos
ya no tengo miedo,
Te quiero, te quiero,
Que me extrañas con tus ojos,
Te creo, te creo,
Que me extrañas, que me llamas
Te creo, te creo

Te quiero, te quiero,
Ahora sé que la tierra
es el cielo
Te quiero, te quiero
Que en tus brazos
ya no tengo miedo
Que me extrañas con tus ojos,
Te creo, te creo

Que me extrañas, que me llamas
Te creo, te creo
Cami :
No sé si hago bien, no sé si hago mal
Broaway :
No sé si decirlo, no sé si callar

Potem było nasze słodkie Naxi. Nikt nie wiedział co zaśpiewają, bo sami ją napisali i dopiero dzisiaj dowiedzieliśmy się, że piosenka nosi tytuł ,,Podemos <3". Podkład tylko ja słyszałam, ale słów już nie :

Maxi:
No soy ave para volar
Y en un cuadro no sé pintar
No soy poeta, escultor
Tan sólo soy lo que soy
Naty:
Las estrellas no sé leer
Y la luna no bajaré
No soy el cielo, ni el sol
Tan sólo soy

Razem:
Pero hay cosas que sí sé
Ven aquí te mostraré
En tu ojos puedo ver
Lo puedes lograr, prueba imaginar

Podemos pintar colores al alma
Podemos gritar yeh
Podemos volar sin tener alas
Ser la letra en mi canción
Y tallarme en tu voz.

Maxi:
No soy el sol que se pone en el mar
No sé nada que esté por pasar
No soy un príncipe azul
Tan sólo soy

Razem:
Pero hay cosas que sí sé
Ven aquí te mostraré
En tu ojos puedo ver
Lo puedes lograr (Naty: lo puedes lograr...), prueba imaginar

Podemos pintar colores al alma
Podemos gritar yeh
Podemos volar sin tener alas
Ser la letra en mi canción

No es el destino
Ni la suerte que vino por mí
Lo imaginamos y la magia te trajo hasta aquí

Podemos pintar colores al alma
Podemos gritar yeh
Podemos volar sin tener alas
Ser la letra en mi canción

Podemos pintar colores al alma
Podemos gritar yeh
Podemos volar sin tener alas
Ser la letra en mi canción
Y tallarme en tu voz.

Ta piosenka jest przecudowna. Wszystkim się podobała, tylko nie tej małpie Mercedes i Diego, którzy chcą namieszać miedzy Natą i Maxim, bo Mercedes podoba się Maxi. Jak tylko spróbują, to ich zamorduje. Nie będą rujnować związku moich przyjaciół. Merceds klaskała tylko Maxi-emu (Wszystko oczami Violi). Potem był Marcesca i ,,Voy por ti" :

Marco :
Es por lo momentos que parezco invisible
Y solo yo entiendo lo que me hiciste
Mirame bien, dime quien es el mejor

Cerca de ti, irresistible
Una actuacion, poco creible
Mirame bien, dime quien es el mejor

Razem:
Hablemos de una vez
Yo te veo pero tu no ves
En esta historia todo esta al reves
No me importa esta vez
Voy Por Ti , Voy..
Hablemos de una vez
Siempre cerca tuyo estare
Aunque no me veas mirame,
No me importa esta vez
Voy Por Ti
Voy Por Ti
Voy Por Ti
Voy Por Ti

Marco:
Se que hay momentos
Que parecen posibles
Una mirada , un gesto irrestitible
Mirame bien, dime quien es el mejor

Fran:
No te das cuenta,
No son compatibles
Quita la venda
Que a tus ojos impide
Mirame bien, dime quien es el mejor

Ranem:
Hablemos de una vez
Yo te veo pero tu no ves
En esta historia todo esta al reves
No me importa esta vez
Voy Por Ti , Voy..
Hablemos de una vez
Siempre cerca tuyo estare
Aunque no me veas mirame,
No me importa esta vez
Voy Por Ti
Voy Por Ti
Voy Por Ti
Voy Por Ti

Następnie Andres i Emma ,,En tu y yo" :

Andres:
Si no hay nada que decir,
Ni nada de que hablar
No hace falta explicarte...
Si guardas todos los secretos de mi vida
Y de mis sueños, si lo sabes...

Emma:
Eres la única canción
Que siempre escribiré
Siguiendo mis latidos...
Cada palabra, cada nota que me das
Me hace sentir que estoy contigo.

Razem:
Es conexión entre tú y yo,
En cada verso de esta canción
Tu voz y la mía...
En cada acorde en cada rima.
Es conexión entre tú y yo,
En cada verso de esta canción...
Es tan distinto junto a ti
Soy lo que soy si estas aquí.

Andres:
Si no hay nada que decir,
Ni nada de que hablar,
Te regalo el silencio.
Y escucho todo lo que sientes,
Lo que pasa por tu mente ya lo sabes...

Emma:
Eres la única canción
Que siempre escribiré
Siguiendo mis latidos...
Cada palabra, cada nota que me das
Me hace sentir que estoy contigo.

Razem:
Es conexión entre tú y yo,
En cada verso de esta canción
Tu voz y la mía...
En cada acorde en cada rima.
Es conexión entre tú y yo,
En cada verso de esta canción...
Es tan distinto junto a ti
Soy lo que soy si estas aquí...

Andres:
Es tan distinto junto a ti
Soy lo que soy si estas aquí.

i Napo i Izabel ,,Te esperare" :

Napo:
Por tu amor yo renaci eres todo para mi
Hace frio y no te tengo y el cielo se ah vuelto gris
Puedo pasar mil años, soñando que vienes a mi
Por que esta vida no es vida sin ti

Razem:
Te esperare por que al vivir tu me enseñaste
Te seguire por que mi mundo quiero darte
Hasta que vuelvas te esperare
Y hare lo que sea por volverte a ver

Izabel:
Quiero entrar an tu silencio y el tiempo detener
Navegar entre tus besos y juntos a ti crecer
Puedo pasar mil años soñando que vienes a mi
Por que esta vida no es vida sin ti

Razem:
Te esperare por que al vivir tu me enseñaste
Te seguire por que mi mundo quiero darte
Hasta que vuelvas te esperare
Y hare lo que sea por volverte a ver

Te esperare aunque la espera sea un invierno
Te seguire aunque el camino sea eterno
Mi corazon no te puede olvidar
Y hare lo que sea por volverte a amar
Y hare lo que sea por volverte a amar

A na koniec śpiewaliśmy my. To znaczy ja i ten dureń. Weszliśmy na scenę. Spojrzałam za kulisy. Chyba mam zwidy, bo zobaczyłam Tomasa. Jej, chyba już za nim strasznie tęsknię, chociaż nie ma go od kilku godzin. To co będzie jutro, po jutrze, za rok. Masakra !!! Odwróciłam wzrok i zaczęłam śpiewać tą durną piosenkę :

(Nie ma Angie, Marotti-ego, ani Jackie jest Pablo)

Wszystko szło dobrze, gdyby nie ten głupek, który chciał mnie pocałować. OOOOOO . . . CO TO, TO NIE !!!! Odepchnęłam go i gdy piosenka się skończyła zeszłam ze sceny cała czerwona ze złości.
- Viola - usłyszałam tego głupka.
- Czego chcesz, jeszcze ci mało ????!!!!! Co ty sobie wyobrażasz ?????!!!!!! Że jak Tomas wyjedzie to ja będę szukała nowego chłopaka w ten sam dzień ????!!!!! Chyba ci się w głowie po przewracało!!!!! Nie chodziła bym z tobą chociaż jak byś był ostatnim chłopakiem na świecie !!!!!!!!! - wydarłam się. Dobrze, że zajęcia z Pablo się już skończyły.
- Viola nie denerwuj się, złość piękności szkodzi - podszedł do mnie z tym swoim głupawym uśmieszkiem.
- Nie zbliżaj się i nie mów tak do mnie, durniu !!!! - warknęłam i odeszłam do całej paczki .

* * *
I jak wam się podobał :) Na moim drugim blogu też pojawi się za chwilę rozdział, więc wpadnijcie :)
Pozdrawiam ! <33333333333333333333333
Do następnego posta :)
Te amo :)