Rozdział 46 cześć 1

/Naty/
Piosenka wyszła nam świetnie. Potem szybko poszliśmy wszyscy do domu Violi, prócz Fran, bo ona miała iść z Violką. Muszę chłopakom pogratulować, a zwłaszcza Leonowi za tę grę aktorską.
- No, no chłopaki, gratulacje za grę aktorską, macie talent - uśmiechnęłam się.
- No po prostu ja mam to w genach - zaśmiał się Leon.
- Taaaa . . . ty i gra aktorska, hahahahah - zaśmiał się Maxi - jak byłem u ciebie to panikowałeś, bo nie umiesz grać znaczy na nerwach to ty umiesz grać, ale nie aktorstwo. Ćwiczyłeś przed lustrem i nawet się nie skapnąłeś kiedy ja to wszystko nagrałem. Bombastycznie to wyglądało, jakbyś mu się oświadczał, a nie go żegnał, tylko pierścionka ci brakowało do kompletu - śmiał się nadal mój chłopak
- Oj . . . przymknij się Ponte  - skarcił go Verdes. Maxi się tylko zaśmiał. Dotarliśmy do domu Violi i zapukaliśmy.
- Cześć dzieciaki - przywiał się German.
- Dzień dobry - odpowiedzieliśmy i weszliśmy do środka. Wszystko było już praktycznie przygotowane, jeszcze trzeba było powiesić wielki napis ;

,,Wszystkiego Najlepszego Violetta''

Nie było chętnych, więc ja weszłam na drabinę i próbowałam powiesić ten napis, ale nie dosięgałam za bardzo.
- Bardziej w prawo - powiedział Fede.
- Nie pomagasz - odwróciłam do niego głowę.
- Ej, staram się - oburzył się Fede, a Lu poczochrała mu włosy.
- To się nie odzywaj, jasne //Od Autorki ; Nie działa mi Shift, więc napiszę ma być wykrzyknik i znak zapytania// - powiedziałam i obróciłam znowu głowę w stronę napisu. Byłam dość wysoko.
- Bardziej w lewo - tym razem odezwał się Leon.
- LEON ZAMKNIJ SIĘ - wydarłam się na niego i chciałam się znowu obrócić, ale noga mi się ześlizgnęła - Aaaa . . -  wykrzyknęłam i czekałam na spotkanie z panelami.
- Złapię cię - usłyszałam głos Maxi-ego, a potem zamiast na zimnych panelach wylądowałam w ramionach mojego miska - Żyjesz - zapytał.
- Tak, tak dzięki tobie - uśmiechnęłam się - Dziękuję mój ty rycerzu na białym koniu.
- Nie ma za co moja ty księżniczko - uśmiechnął się i chciał mnie pocałować.
- Ej nie przy ludziach - żalił się Leon.
- To się odwróć jak ci nie pasuje. Boże jak ta moja sister z tobą wytrzymuje, podziwiam cię siostra - Maxi przewrócił oczami.
- Jakoś daję radę - uśmiechnęła się.
- Dobra, dobra koniec tych amorów, musimy się sprężać - powiedziała Lu, a Maxsiu postawił mnie.
- Alarm bojowy, Fran własnie napisała, że są już 2 budynki od domu - oznajmiła Cami. Maxi szybko wskoczył na drabinę, Leon z Federem trzymali drabinę, aby nie spadł. Ponte migiem powiesił napis.
- Dobra to już wszystko - powiedział Pan German - dzwonił Tomas zaraz powinien tutaj być i . . . - nie dokończył, bo usłyszeli dźwięki dochodzące zza drzwi wejściowych.
- Chować się  - krzyknął cicho Fede i każdy się schował. Gdy drzwi się otworzyły wyskoczyliśmy i krzyknęliśmy;
- NIESPODZIANKA - widać, że Viola jest zaskoczona.
/Viola/
Szłam z Fran do domu. Nikogo nie było jak wychodziłyśmy ze Studia. Dziwne. Gdy byłyśmy z Francescą na podjeździe usłyszałyśmy jakieś dźwięki z domu. Przekręciłam klucz w drzwiach i otworzyłam je, a tam ;
- NIESPODZIANKA - wszyscy moi przyjaciele wyskoczyli zza różnych miejsc. Był tam też tata, Olgita, Ramallo, Angie znajomi i nauczyciele ze Studia. Nie było tylko Diego i Mercedes. Byłam naprawdę zaskoczona i szczęśliwa, że mam takich wspaniałych przyjaciół i rodzinę. Tylko brakowało jednej osoby tej najważniejszej.
- Dziękuję - uśmiechnęłam się - no to dużo wyjaśnia - zaśmiałam się.
- Tak - przytaknął Maxi.
- Dobra, a teraz zaśpiewajmy naszej solenizantce 100 lat - i już 2 raz śpiewano mi 100 lat. Potem parami podchodzono do mnie z prezentami. Najpierw podeszła Marcesca. Dostałam od nic MP 3 ;

a do niej jeszcze drugie słuchawki ;

Potem Bromi. Podarowali mi to ;

Naxi ;

jej, ale sweet założę się, że to pomysł Maxi-ego.

Teraz już wiem dlaczego Naty pytała się o mój rozmiar.

Leonara ;

Był ogromy. Hahahah to na bank pomysł Leona.

Andres i Emma są razem od duetu od Pablo nie opatentowaliśmy im jeszcze ksywki, ale pracujemy nad tym ;

Napo i Izabel też są razem od duetu i też nie mają ksywki, jeszcze ;

Fedemila ;

Potem znajomi ze Studio, nie będę wymieniać co od nich dostałam, ale głównie słodkości ;

i wiele więcej.

Potem podszedł do mnie Antonio i wręczył mi od wszystkich nauczycieli stypendium. Następnie podchodzili Olga, która podarowała mi to ;

Angie ;

i tata i Ramallo ;

No trochę tego było. No w sumie Ramallo i tata byli razem. Potem był tort czekoladowy mój ulubiony zrobiony przez Olunię ;

i życzenie przy zdmuchiwaniu świeczek. Chyba dobrze wiecie jakie to było życzenie, ale jak nie zgadujcie.
- Mamy jeszcze jeden prezent dla ciebie, ale tym razem od wszystkich - oznajmił tato i zakrył mi oczy.
- Nie za dużo tych niespodzianek na dzisiaj  - zapytałam, ale uwielbiam niespodzianki.
- Jak ci się nie spodoba to ją odeśle - powiedział tata.
- Ok - zgodziłam się.
- Nie otwieraj oczu - poprosił, ja przytaknęłam, a tata zdjął mi ręce z oczu, ale nie długo, tym razem był to kto inny. Trochę się niecierpliwiłam - Ej, no weźcie - powiedziałam.
- Jak się nie cieszysz to wracam do Hiszpanii - powiedział bardzo znajomy głos. Przecież to jest . . .
- Tomas / - bardziej zapytałam niż stwierdziłam, a osoba za mną odkryła mi oczy, a przed sobą ujrzałam Tomi-ego - TOMAS - krzyknęłam i rzuciłam się mu na szyję - Nie mam mowy nigdzie cię już nie puszczam - dodałam.

CDN.

+ + +
I jak / Dla mnie taki sobie. Na moim drugim blogu next pojawi się jutro, bo dzisiaj nie mam już siły przepisywać. Sorki, że nie było w poniedziałek i, że dodaje tak późno, ale kiepsko u mnie z wolnym czasem.
Do następnego posta.
Pozdro i loffciam was.